Esma

Ιστορίες βασανιστηρίων και αντίστασης από την αργεντίνικη Σχολή Μηχανικών του Πολεμικού Ναυτικού

Η ESMA, η Σχολή Μηχανικών του Πολεμικού Ναυτικού, υπήρξε ένα από τα μυστικά κέντρα κράτησης, βασανιστηρίων και εξόντωσης με τη μεγαλύτερη δραστηριότητα κατά την πολιτικοστρατιωτική δικτατορία που είχε την εξουσία στην Αργεντινή από το 1976 έως το 1983.

Το μυστικό κέντρο χρησιμοποιήθηκε στο πλαίσιο του «αγώνα ενάντια στα ανατρεπτικά στοιχεία» ως χώρος καταναγκαστικής εργασίας και ως τόπος του συστηματικού σχεδίου ιδιοποίησης βρεφών των κρατούμενων γυναικών. Από εκεί πέρασαν 5.000 εξαφανισμένοι κρατούμενοι, η πλειονότητα των οποίων χάθηκε στις «πτήσεις του θανάτου».

Η επονομαζόμενη Ενοποιημένη ESMA είναι η δίκη που αποτελεί τον άξονα του ανα χείρας graphic novel. Πρόκειται για τον πιο ογκώδη φάκελο στη δικαστική ιστορία της Αργεντινής, βάσει του οποίου 68 βασανιστές καταδικάστηκαν για 789 επιμέρους υποθέσεις.

Στις σελίδες του, ένας δημοσιογράφος σε ρόλο αφηγητή εξιστορεί, μέσα από τις προσωπικές του αναμνήσεις, τις συνεντεύξεις και τα ρεπορτάζ του, την ιστορία αυτής της συγκλονιστικής υπόθεσης.

Με τα λόγια των δημιουργών:
«Αυτή η ιστορία ανασυνθέτει τη φρίκη εκείνων των βίαιων χρόνων. Τον τρόπο με τον οποίο ήταν δομημένη η καταστολή, την έκταση και τις συνέπειές της, που εξακολουθούν ακόμη και σήμερα».

Με τα λόγια της εισαγγελέα της υπόθεσης ESMA:
«Οι ιστορίες της ESMA, αυτό το βιβλίο, αποτελούν μέρος των ιστοριών της ανθρωπότητας».

    Βιογραφικά συντελεστών

Χουάν Καρά:

Κανείς στην οικογένειά του Χουάν Καρά δεν είχε σχέση με τη δημοσιογραφία: ξεκίνησε μόνος του, κωπηλατώντας. Είναι συντάκτης και εκδότης του Policiales y Cultura της εφημερίδας El Atlántico. Όπως όλοι οι αστυνομικοί ρεπόρτερ, έχει έναν αγαπημένο εγκληματία: την Pepita «La Pistolera».

Έχει δημοσιεύσει άρθρα, χρονογραφήματα και ιστορίες στις εφημερίδες Página/12, Perfil και Clarín και στην ιστοσελίδα Cosecha Roja. Του αρέσει η εκπαίδευση: διδάσκει δημοσιογραφία στο Ινστιτούτο ETER και το 2011 συμμετείχε στο εργαστήριο «Αφηγήσεις της ναρκοκουλτούρας στη Λατινική Αμερική», που διοργανώθηκε από το FNPI και το UNSAM.

Ινιάκι Ετσεβερία:

Ο Ινιάκι Ετσεβερία είναι εικονογράφος και σκιτσογράφος.

Συνεργάζεται με εκδότες και γραφικά μέσα στην Αργεντινή και στο εξωτερικό. Δημοσιεύει εβδομαδιαία στην εφημερίδα Página/12 και μηνιαία στο περιοδικό Fierro. Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες εκθέσεις, μεταξύ των οποίων οι «Nos tocó hacer reír», «Encuentro Federal de la Palabra» και «Buenos Aires Negra». Και επίσης, από το 2013, σε λογοτεχνικές εκδηλώσεις του βεληνεκούς της Έκθεσης Βιβλίου του Μπουένος Άιρες, έχει ζωγραφίσει τοιχογραφίες που καταγγέλλουν τη σεξουαλική εμπορία γυναικών.Διαχειρίζεται επίσης την «Banda Viajera» (Ταξιδιωτική Μπάντα) στο Fondo Nacional de las Artes, έναν κύκλο στον οποίο δημιουργεί ζωντανές τοιχογραφίες, συνοδεύοντας αναγνώσεις συγγραφέων.Είναι συγγραφέας του graphic novel Muffins (Manoescrita, 2011).
Έχει εκδώσει τα βιβλία Negro el diez (σε συνεργασία με τον Santiago Maisonnave, Manoescrita, 2010) και Beya (σε συνεργασία με την Gabriela Cabezón Cámara, Eterna Cadencia, 2013).

Το Muffins ήταν υποψήφιο για το βραβείο Best Argentine Graphic Novel 2011. Η Beya έλαβε το βραβείο Alfredo Palacios, που απονέμεται από την Εθνική Γερουσία, για τη συμβολή της στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων. Ανακηρύχθηκε επίσης κοινωνικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος από το νομοθετικό σώμα της πόλης του Μπουένος Άιρες και πολιτιστικού ενδιαφέροντος από την επαρχία του Μπουένος Άιρες. Ήταν επίσης υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνώστη ως το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς (Έκθεση Βιβλίου του Μπουένος Άιρες, 2014).