Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που μεγάλωσα

Το Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που μεγάλωσα δεν είναι ένα παραμύθι με ηθικό δίδαγμα. Θέτει όμως με πολύ χιούμορ, τρυφερότητα και ρεαλισμό το ερώτημα του τι μπορεί να δώσει αξία στην ύπαρξη. Τελικά ποιο είναι το νόημα της ζωής;

"Μικρός κατοικούσα σ' έναν τεράστιο πύργο κρυμμένο στην καρδιά ενός μεγάλου μαγικού δάσους... Ήμουν όμορφος και είχα πολλούς φίλους. Ήμουν πλούσιος και έξυπνος..." Μια ιδανική παιδική ηλικία; Ναι, αλλά ο τεράστιος πύργος είναι τελικά μια φτωχική καλύβα. Το μαγικό δάσος είναι ένα δάσος από καμινάδες που ξερνάνε την καπνίλα τους. Το παιδί είναι ένα πλάσμα μόνο, φτωχό και χαζό...

Μεγαλώνοντας όμως, η κατάσταση ανατρέπεται. Πτυχία, χρήμα, έρωτας, κοινωνική καταξίωση, υλικά αγαθά, εξουσία… Όλα αυτά μεταμόρφωσαν τον ήρωά μας κι έτσι χαράμισε τη ζωή του... πετυχαίνοντας!

Ένα κυνικό παραμύθι που παίζει με τις αντιθέσεις και τις αντιφάσεις αντιπαραβάλοντας κάθε φορά κείμενα και εικόνες που έρχονται σε πλήρη αντίθεση. Το κείμενο που εξιδανικεύει την παιδική ηλικία εικονογραφείται με εικόνες εξαθλίωσης, ενώ το κείμενο που απαξιώνει το παρόν συνοδεύεται από τα σύμβολα της επιτυχίας, όπως τη φανταζόμαστε.

Στο τέλος του παραμυθιού βρίσκουμε τον ήρωα γερασμένο, άσχημο πάλι, να αγκαλιάζει τρυφερά το λούτρινο ζωάκι που είχε από παιδί, σαν να παλινδρομεί στην παιδική του ηλικία, σαν να μετανοιώνει, σαν να έχει χάσει την ουσία. Τι είναι μια χαραμισμένη ζωή και τι είναι μια επιτυχημένη ζωή; Δεν είναι τόσο απλό...