Το μαύρο είδωλο της Αφροδίτης

Το μαύρο είδωλο της Αφροδίτης του Γιάννη Καλαϊτζή κυκλοφόρησε το 1990. Αποτελεί ιστορική κωμωδία, με θεματολογία από τον ελληνικό μεσαίωνα αλλά και την ελληνική μυθολογία. Αποτελεί δίδυμο έργο με το Τυφών, άλλο κόμικ του Καλαϊτζή.

Η υπόθεση εκτυλίσσεται στη Σαντορίνη, περίπου διακόσια χρόνια μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης. Δυο απατεώνες, ο Καράμπαμπας και ο Αλέκος ο Τράκας, φτάνουν στο νησί ψάχνοντας για το «Μαύρο είδωλο της Αφροδίτης», ένα γλυπτό που δημιούργησε ο Τίμων, μαθητής του Φειδία, και που μετά από μια οδύσσεια 2.000 χρόνων κατέληξε στο νησί. Το είδωλο υποτίθεται πως θεραπεύει την πανούκλα, αλλά δίνει και μεγάλες δυνάμεις στον κάτοχό του, καθώς αποτελεί «την αρχή και το τέλος του κόσμου». Οι δυο ήρωες, στην έρευνά τους, ανακαλύπτουν τα μυστικά των κατοίκων αλλά και συναντιούνται με έναν αρχαίο θεό.

Το κόμικ αποτελείται από 90 ασπρόμαυρες σελίδες σε τρία κεφάλαια. Αποτελεί μοναδικότητα ανάμεσα στα ελληνικά κόμικς, τόσο από πλευράς θεματολογίας όσο και για το γεγονός ότι αποτελεί λεπτομερειακή ενδυματολογική, ηθογραφική και ιστορική καταγραφή των νησιωτών εκείνης της περιόδου. Το σενάριο δανείζεται στοιχεία από τη λαϊκή ποίηση και αφήγηση, τους θρύλους του Μεσαίωνα και την ελληνική μυθολογία, ενώ εξελίσσεται σε μια ονειρική, σουρεαλιστική, σχεδόν διονυσιακή ατμόσφαιρα, με πολλούς συμβολισμούς.

Ο Καράμπαμπας θυμίζει άμεσα τον Καραγκιόζη, ενώ ο άλλος ήρωας έχει σχεδιαστεί με πρότυπο τον ποδοσφαιριστή Τάσο Μητρόπουλο, φίλο του Καλαϊτζή. Το Μαύρο είδωλο της Αφροδίτης προέκυψε σαν καρπός της έρευνας του Καλαϊτζή για το αναφερόμενο στην ίδια χρονική περίοδο και στο ίδιο νησί κόμικ Τυφών (1997). Η αρχική έμπνευση για τις δυο δημιουργίες ήταν το βιβλίο Ξένοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα του Κυριάκου Σιμόπουλου, αναφερόμενο στους Ευρωπαίους περιηγητές των ελληνικών νησιών κατά το Μεσαίωνα.

Από το wikipedia.